Kitap İnceleme: Kitapları Kurtaran Kedi — Sosuke Natsukawa
“Kitapların Gücü Vardır”
Bir kitabı okurken bir başka esere benzetme huyum yoktur ama bu kitap için özel bir notum olacak. Kitapları Kurtaran Kedi, kapağı ile beni cezbettiğinde henüz içeriği hakkında bilgim yoktu. Hatta aldıktan sonra uzun bir süre başlamaya yeltendim; ama başlayamadım. Hayatın içerisinde mesajları görmeyi seven biri olarak bazı kitapların okunmaya başlama zamanlarının hayatımızda bazı özel anlara denk gelmesi olayını genelde hayatımın dönüm noktalarında yaşarım. Kitap falı gibi bir şey sanılıyor olabilir. Ama kitabın içine girilmeden o niyetle okumaya başlanan bir durum değil.
Kitapları Kurtaran Kedi kitabı, bana Alice Harikalar Diyarı’ndaki Alice’in kendi benliğini bulma yolculuğuna tanık olurken hissettiklerimi hissettirdi. Alice, bu yolculuğu kendine varmak için hayatını sorgulayacak çerçevede yaşarken, bu kitaptaki Rintaro Natsuki kitapların dünyası ve okuma alışkanlıklarımızın bakış açılarımıza etkisi ile yaşadı.
Günümüz şartlarında kitapların bize, bizim kitaplara etkilerimizin de zaman zaman sorgulandığı labirentler içinde dolaşırken Rintaro Natsuki’nin iç dünyası, Alice’in yolculuğu gibi içimde aynı tadı bıraktı. Alice’in kendini ararken sıkı sıkıya sarıldığı erdemlere tutunuşunda hissettiğim heyecanı, Rintaro’nun kitapları kurtarmak için sergilediği kararlı tavırda yeniden hissettim. Kolunda Alice’in dövmesini taşıyan biri için bu benzerliği yakalamak ve fikir dünyasında bir kapı daha açılmasını istediği bir dönemde bu kurguya denk gelmek tahmin ettiğinizden daha çok şey ifade ediyor.
Tüm bu kurgunun tadını çıkarırken günümüzün yayıncılığı ve okuma kültürü üzerine düşündürtmesi de kitapsever biri için ilave bir güzellik.
Kitap bittiğinde Natsuki Kitabevi’ne gitmeyi oradaki eski kitapların kokusunu içime çekmeyi çok istedim. Sahi ne çok zaman oldu sahaf gezmeyeli… Çok özledim. Okumak, okumanın yüreğimde hissettirdikleri, bu dünyayı neler yaşadığını bilmediğim ve yerinde olamayacağım birinin gözünden görebilmek…Tüm bunların yaşadığım hayatın anlamı için ne kadar kıymetli olduğunu bana bir kez daha hatırlatan Tekirgillerden Tekir’e söylemek isterdim: Fazla duygusallaşmayı sevmezsin; ama teşekkürümü kabul et lütfen. Kendime düşen payı aldım:
“Seçtiğin yolu cesaretle yürü. Hiçbir şey değişmez diye hayıflanmaktan başka bir şey yapmayan miskin izleyicilerden biri olma. Kendi yolculuğunu sürdür.” syf 190.
