Kitap İncelemesi: Yeni Gelen — David Almond

Kelimelerin enerjisine inanırım. “Yeni” kelimesi gibi aynı anda hem heyecan veren hem de tedirgin edebilen başka bir kelime var mı? Bence yok. Sadece bu cümleyi aklımdan geçirdiğimde bile bir sürü “yeni” olduğu için heyecan veren ve tedirgin eden olay sıralanabiliyor aklımda. Bu kelimeyi olduğu haliyle kabul ettiğim için “yeniliğe açık” olmak konusunda da oldukça hevesliyimdir. Tabii bu noktaya gelebilmem öyle birdenbire olmadı. Hayat akarken deneyimlediklerim tatlı bir kabulleniş gülümsemesine dönüştü bir zaman sonra.

“Yeni” kelimesine tüm bu bakış açım nedeniyle Günışığı Kitaplığı’ndan taze çıkan Yeni Gelen kitabı beni kalbimden yakaladı. Tam da 2 kedili evime yeni bir yavru kedi gelmişken!

Evine 2. kedi gelenler beni anlayacaktır. İlk göz ağrımız alınmasın kırılmasın diye ne çok taktik yazısı okuduk, video izledik, telefon görüşmesi yaptık. Günden güne birbirlerine yakınlaştıklarında dünyalar bizim olmuştu. Şansımıza ikisi de aynı karakterde denk geldi: sakin, huzurlu, hassas. Yalan yok, 3. kedi gelecek diye öyle çok video izlemedik. Önceki deneyimlerimizle akışa bırakırız dedik ve öyle yaptık. Tam her şey yolunda giderken henüz 2 aylık olan yavrumuz hızla büyüyüp evin bütün düzenini alt üst etti. Sürekli oyun isteyen küçük zıpır diğer 2 kedinin sürekli şikayetçi miyavlamalarla dolanmasına neden oldu. Hala da devam ediyor. :)

Tüm bunları neden anlattım? Bir ortama aniden kalıcı bir “yenilik” geldiğinde “düzen” önce alt üst oluyor sonra da kendine “yeni” bir düzen yaratıyor. Bu olayda da bunu deneyimliyoruz usul usul. Evde bu enstantaneler yaşanırken okuduğum David Almond’un “Yeni Gelen” kitabı beni hem gülümsetti hem yavru kedimin bir “yeni gelen” olarak ortalığı karıştırmasına renk kattı hem de yakın gelecekte okula başlayacak kızımı kurgunun içinde hayal etmeme sebep oldu.

Mine Kazmaoğlu’nun dilimize kazandırdığı bu kitap 8–12 yaş arası okurlar için yazılmış bir roman ama bu şekilde tanımlamak yetersiz kalır. Çoğumuzun çocukken sınıfına bir “Yeni Gelen” olmuştur değil mi? Bu kitaptaki “Yeni Gelen” ise George.

“Başlangıçta, onun da bizim gibi bir çocuk olduğunu düşünüyoruz. Öyle tabii. Başka ne düşünecektik ki?”

İşte kitabın ilk cümlesi bu. Daha ilk kelimelerden “yeni”nin heyecanı ve tedirginliği hissediliyor değil mi? :) George, bakış açıları ile buram buram özgürlük hissettiren David ve arkadaşı Maksie’nin sınıfına geliyor ve sonra olaylar birbiri ardına gelişmeye başlıyor. George’un sınıfa gelişi öyle bir süre sonra herkesin normalleştirdiği bir duruma dönüşmüyor çünkü George herkesten çok “farklı”.

Çocuklar rutin sever, derler. Rutin güvenlidir elbette ama çocukların farklılıklara olan meraklı bakış açılarının değerini de yetişkin duygularımızla azımsamamamız gerekir. Bu bakış açısı yetişkin duvarlarımızı kıran bir ilham çekici olmalı hatta. George’un okula ve ortama alışması için ona arkadaşlık eden Daniel’ın okul rutini içinde “her gün sorgusuz yapılan şeylerle ilgili” sürekli “Niye?” diye sorması bana ilham verdi mesela. Bazı şeyleri öyle tek düze yapıyoruz ki belki nedenini sorgulasak tuvalimize bir fırça renk daha sürmüş olacağız.

“Merhaba, okul arkadaşlarım.”

8–12 yaş aralığındaki okurlara okul hayatı için ilham veren ve özgürlükçü bir bakış açısı sunan Yeni Gelen, aynı zamanda bilimi de odağına alan bir kitap. Yakın geleceğin yetişkinleri olan okur kitlesinin gerçeklik sınırlarını zorlayarak hayatımıza hızlı bir giriş yapan yapay zeka tartışmalarına da dostluk ve samimiyet çerçevesinde bir bakış açısı katıyor. Geleceği şekillendirecek teknolojik gelişmelerin tam ortasında büyüyen bir nesile bugün durduğumuz yerden geleceğe bakma fırsatı sunuyor.

“Yepyeni bir dünyayı yaratacak yeni çocuklarız biz.”

“Neden mümkün olmasın ki?” diyerek yapılan tüm icatların ve hayalden gerçeğe dönüşen teknolojik gelişmelerin altında yatan geniş bakış açısını en insani değerlerimizle harmanladığı için bu kitabı çok severek okudum.

Yeni Gelen, yapay zeka teknolojileri ile ilgili yapılan kara haberlere rağmen “başka türlü de olabilir” diyor. Bu ihtimale çok yakınım! :)